Το <<Κιβώτιο Πολιτισμού>>, συνεχίζοντας τις υψηλού επιπέδου εκδηλώσεις του  για τα σημαντικά πολιτιστικά, επιστημονικά και πολιτικά φαινόμενα, πραγματοποιεί την Τρίτη  30  Μαίου  και ώρα 8,30, εκδήλωση στο Πολύκεντρο Νεολαίας του Δήμου Ηρακλείου  Κρήτης με θέμα: <<Δημοκρατία και Νέες Τεχνολογίες >>, με ομιλήτρια την Καθηγήτρια Φιλοσοφίας και Βιοηθικής του Πανεπιστημίου Κρήτης, Σταυρούλα  Τσινόρεμα.                                                                                                                                                                                                                        Τι σημαίνει η παρέμβαση στον ανθρώπινο εγκέφαλο και στο DΝΑ; Ποια  είναι η ηθική και πολιτική  ευθύνη του επιστήμονα και του πολίτη; Μπορούν να υπάρξουν κοινωνικοί δημοκρατικοί θεσμοί ελέγχου  στην γνώση και στην τεχνολογία διατηρώντας την  αυτονομία του επιστήμονα - δημιουργού; 

Οι κοινωνικές, ηθικές και πολιτικές προκλήσεις  που εγείρονται από τις αναδυόμενες νέες ψηφιακές τεχνολογίες και τη βιοτεχνολογία,  όσον αφορά την ατομική και κοινωνική ζωή,   θέτουν τεράστια ζητήματα  ελευθεριών, κοινωνικών δικαιωμάτων, που επαναπροσδιορίζουν την έννοια του Πολίτη και της Δημοκρατίας και θα  αποτελέσουν αντικείμενο της συζήτησης  και κριτικού επαναστοχασμού.

Η βιοτεχνολογική και ιατρική «τροποποίηση» της ζωής, πχ, το όραμα «αυτο-μετασχηματισμού» μας μέσω  βιο-τεχνολογικών παρεμβάσεων, η καθυστέρηση του γήρατος, η τελειοποίηση φυσικών και διανοητικών ικανοτήτων μας πέραν της θεραπείας, η δυνατότητα του «διανθρωπισμού», διανοίγουν νέο πεδίο προκλήσεων και αποτελούν έδαφος προβληματισμού, όχι μόνο με την ιατρική έννοια αλλά και ανθρωπολογικά, ψυχολογικά, και πολιτικά. Η κοινωνική ένταξη, ανάπτυξη και αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών συμπεριλαμβανομένων των τεχνολογιών της ζωής αποκτούν βαρύνουσα κοινωνικοπολιτική σημασία, καθώς συνδέονται με ζητήματα οργάνωσης της ζωής σε μια δημοκρατική πολιτεία. 

Ποια η ευθύνη του κρατικού νομοθέτη σε μια δημοκρατική πολιτεία, και ποιές οι δυνατότητες συμμετοχής των πολιτών στις παρούσες συνθήκες; Πότε πρέπει να παρεμβαίνει ο νομοθέτης και τι συνεπάγεται η νομοθετική ρύθμιση αυτών των θεμάτων; Με ποια κανονιστικά κριτήρια και ποιες θεμελιώδεις ηθικές αρχές πρέπει να γίνεται; Τι ρόλο διαδραματίζει και πώς πρέπει να ερμηνευθεί η θεμελιώδης αξία της ζωής; Ποια η σχέση της με τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα; Είναι δυνατή η αναγνώριση ενός δικαιώματος στη ζωή, ως αυτοτελούς και ατομικού δικαιώματος, ανεξάρτητου από το δικαίωμα στην ελευθερία, στην προσωπικότητα ή στην προσωπική ελευθερία; Ή μήπως η ζωή του καθενός από μας δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί από το δίκαιο παρά ως σχέση ελευθερίας κάθε προσώπου με το εαυτό του; Και τι αυτό συνεπάγεται όσον αφορά τις νέες πρακτικές που αναφύονται από την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών της ζωής; Ποια είναι τα ηθικά όρια των επιτρεπτών παρεμβάσεων, σχετικά με την θεραπεία, αλλά και την επιμήκυνση, την τελειοποίηση και την αναπαραγωγή της ζωής; Και τι συνέπειες έχουν όλα αυτά όσον αφορά τη λειτουργία της δημοκρατίας και την οργάνωση της ζωής στη σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία; τα παραπάνω αποτελούν ορισμένα από τα θέματα θα συζητηθούν στην εκδήλωση που πραγματοποιεί  το <<Κιβώτιο  Πολιτισμού >>.

  ΣΥΝΤΟΜΟ  ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Σταυρούλα Τσινόρεμα είναι Καθηγήτρια Σύγχρονης, Νεότερης Φιλοσοφίας και Βιοηθικής,  Διευθύντρια Σπουδών του Διατμηματικού Προγράμματος  Μεταπτυχιακών Σπουδών «Βιοηθική», και Διευθύντρια του Εργαστηρίου Βιοηθικής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Κάτοχος Πτυχίου Φιλοσοφίας από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης (M.Α.) στην Ηθική και Κοινωνική Φιλοσοφία και Διδακτορικού Διπλώματος (Ph.D.) στην Ηθική Φιλοσοφία από το Πανεπιστήμιο του Exeter, έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων και Exeter.  Το ερευνητικό έργο της  επικεντρώνεται στην ηθική και κοινωνική φιλοσοφία, βιοηθική, φιλοσοφία των επιστημών, επιστημολογία, φιλοσοφία της γλώσσας και φιλοσοφία του νου. Είναι μέλος της Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και  της  Επιτροπής για τη Βιοηθική και την Ηθική των Επιστημών, Fédération Internationale des Sociétés de Philosophie και μέλος της  Εθνικής Επιτροπής Δεοντολογίας για τις Κλινικές Μελέτες (ΕΟΦ).

Θέμα: «Ο βενετο-κρητικός Γκρέκο και η φασιστική διανόηση»

Μία εξαιρετικά επίκαιρη εκδήλωση για τον Ελληνικό πολιτισμό, τον μεγάλο Δομήνικο Θεοτοκόπουλο και την πολιτική συγκυρία, διοργανώνει το "Κιβώτιο  Πολιτισμού", με θέμα: "Ο βενετο-κρητικός Γκρέκο και η φασιστική  διανόηση", στο Πολύκεντρο   Νεολαίας, στις 8 το βράδυ την προσεχή Τετάρτη, 17  Μαίου, με ομιλητή τον  Επίκουρο Καθηγητή Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστημίου Κρήτης, Παναγιώτη Ιωάννου. Το έργο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, από τα τέλη του 19^ου αιώνα που επανανακαλύφθηκε, έχει τύχει πολλών ερμηνευτικών, ιστορικών και μη, προσεγγίσεων και έχει δοκιμάσει όχι μόνον την αντοχή και την καταλληλότητα ετικετών υφολογικού χαρακτήρα αλλά και τις ίδιες τις δυνατότητες, τους περιορισμούς ακόμα και τη φαντασία των ιστορικών της τέχνης και όχι μόνον.  

Σε περιόδους κρίσης, όπως ήταν εκείνη του Μεσοπολέμου, στη φιγούρα του Θεοτοκόπουλου προβλήθηκαν ιδεολογικά φορτισμένες εικόνες που έμελλαν να αλλοιώσουν για μεγάλο διάστημα το ιστορικό και καλλιτεχνικό του πρόσωπο. Στην περίπτωση της φασιστικής Ιταλίας, με την εικόνα του "βενετο-κρητικού Γκρέκο", στην οποία θα αναλυθούν και θα καταδειχθούν  στην παρούσα ευκαιρία, εξυπηρετήθηκαν οι ανάγκες του Καθεστώτος· στη συνέχεια, εκείνες, εξίσου ανεξέλεγκτες, του εμπορίου. Το εν λόγω θέμα που θα αναπτυχθεί είναι μείζον ζήτημα Δημοκρατίας τόσο της Τέχνης όσο και της Πολιτικής με αφετηρία έναν από τους μεγαλύτερους πνευματικούς δημιουργούς της Ανθρωπότητας, τον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο, ο οποίος σε εξαιρετικά επώδυνες συνθήκες, όπως ήταν αυτές τις Αντιμεταρρύθμισης με την θρησκευτική μισαλλοδοξία και τον πολύπλευρο φανατισμό που επικράτησε, ο ίδιος, αντιστάθηκε με το γραπτό του έργο και υπερασπίστηκε  την Φιλοσοφία και την Δημοκρατία, τις οποίες συνέδεσε με την Τέχνη και τον Πολιτισμό. Ταυτόχρονα όμως η επικαιρότητα της  ανάλυσης πάνω στις παραχαράξεις του έργου του Γκρέκο, που θα πραγματοποιήσει ο κορυφαίος από τη νέα γενιά των Ελλήνων επιστημόνων στο πεδίο των Ανθρωπιστικών Επιστημών, Παναγιώτης Ιωάννου, -ο οποίος ήδη έχει τύχει της διεθνούς αναγνώρισης-, έχει να κάνει και με το παρόν, διότι στοιχεία παραχάραξης σε έργα μεγάλων δημιουργών, όπως του Θεοτοκόπουλου επαναλαμβάνονται μέσα στην σημερινή πολύπλευρη πολιτισμική κρίση  με διάφορα προσωπεία. Η άνοδος της ακροδεξιάς και του φασισμού στην Ευρώπη έθετε και θέτει στην ημερήσια διάταξη την παραμόρφωση συμβόλων και εννοιών για να επιβάλλει τον ολοκληρωτισμό της.  Μετά την παραμόρφωση αυτή αναλαμβάνει η αγορά με βάση το κέρδος των εμπόρων να κυκλοφορήσει με το αζημίωτο τα παραμορφωμένα έργα τέχνης.

                               

Σύντομο βιογραφικό.

Διδάσκων ιστορίας της τέχνης στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και συνεργάτης ερευνητής στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας. Έχει εκδώσει τα βιβλία: Belisario Corenzio. Η ζωή και το έργο του, (Ελληνικό Ινστιτούτο Βενετίας – Π.Ε.Κ., 2011) και Λεονάρντο ντα Βίντσι / Λεόν Μπαττίστα Αλμπέρτι / Αντρέα Πότσο, Διά την ζωγραφίαν. Οι πρώτες μεταφράσεις κειμένων τέχνης από τον Παναγιώτη Δοξαρά (Π.Ε.Κ / Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών, 2016 – Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών). Το 2014 έλαβε από τη Società Dante Aligheri το «Diploma di benemerenza, medaglia d'oro» για τη συμβολή στη μελέτη της ιταλικής τέχνης της Αναγέννησης και του Μπαρόκ.

Tο Ευρωπαϊκό «παράδοξο»:

«Υπερεθνικές δομές ευρωπαϊκής ενοποίησης και εθνικοί ανταγωνισμοί»

Ήταν ακόμα μια επιτυχημένη  εκδήλωση του Κιβωτίου Πολιτισμού, αυτή με τον ομότιμο καθηγητή ιστορίας του πανεπιστημίου Κρήτης, Χρήστο Χατζηιωσήφ.

Το βράδυ της Πέμπτης 11 Μαΐου το πολύκεντρο νεολαίας του δήμου Ηρακλείου γέμισε ασφυκτικά από πολίτες κάθε ηλικίας, οι οποίοι συμμετείχαν ενεργά στη συζήτηση, διατυπώνοντας καίριες ερωτήσεις και προβληματισμούς για το μέλλον της Ευρώπης και της Ελλάδας, υπό το πρίσμα της αδιαμφισβήτητης πια κυριαρχίας της γερμανικής αντίληψης.

Ο εισηγητής έθεσε από την αρχή στο ακροατήριο το ερώτημα της διερεύνησης αυτού που χαρακτηρίζεται ως «ευρωπαϊκό παράδοξο», το ότι δηλαδή η δημιουργία υπερεθνικών  δομών, που θεωρητικά στοχεύουν στην υπέρβαση των εθνικών ανταγωνισμών, έχει οξύνει τις αντιθέσεις ανάμεσα στα κράτη μέλη της ΕΕ και έχει αναζωπυρώσει τον εθνικισμό στο εσωτερικό τους, αντί να τον αμβλύνουν. 

Οι διαδικασίες της ευρωπαϊκής ενοποίησης μετά το 1989, -με κομβικό σημείο τη συνθήκη του Μάαστριχτ (το 1992), τη νομισματική ενοποίηση και το ταυτόχρονο αδυνάτισμα της πολιτικής των συγκλίσεων και της εξισορρόπησης των οικονομικών ανισοτήτων μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, αλλά και την αύξηση των ταξικών ανισοτήτων στο εσωτερικό τους-, συνετέλεσαν στην κατακόρυφη όξυνση των εθνικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών και στην ελάττωση της ελκτικής δύναμης που ασκούσε η «ευρωπαϊκή ιδέα» στους λαούς, ως ελπίδα εκπλήρωσης των πόθων της ειρηνικής συνύπαρξης, της βελτίωσης της ποιότητας ζωής, της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, της ελεύθερης διακίνησης, ιδεών, προϊόντων και ανθρώπων, της συνολικής βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης των ευρωπαϊκών κοινωνιών.

Η ενιαία αγορά, το ενιαίο νόμισμα, η απελευθέρωση των εμπορικών συναλλαγών η ταυτόχρονη   απαγόρευση των κρατικών παρεμβάσεων και του προστατευτισμού, ενίσχυσαν σε υπερβολικό βαθμό τις χώρες εκείνες που οι οικονομίες τους είχαν ισχυρά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα και βασίζονταν στις εξαγωγές, με πρώτη και καλύτερη τη Γερμανία. Τα ελλείμματα των χωρών του νότου, αποτυπώνονται με τον καλύτερο τρόπο στα πλεονάσματα των χωρών του βορρά και ιδιαίτερα της Γερμανίας. 

Επιζητώντας να ερμηνεύσουμε σε βάθος την προέλευση και την εξέλιξη των διαφορετικών εθνικισμών στην Ευρώπη, ξεχωρίζουμε στη γερμανική εθνική αφήγηση κάτι κυρίαρχο, που τη χαρακτηρίζει: Είναι η οικονομική διάσταση, που λειτουργεί ως ζωτικό στοιχείο του γερμανικού κράτους. Το γερμανικό κράτος μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, δείχνει να έχει συνέχεια, να αποτελεί αυταξία. Λειτουργεί ως μια ξεχωριστή ανεξάρτητη οντότητα, αποστασιοποιημένη από την ύπαρξη εθνικής συνείδησης.  Δομείται κύρια, όχι για να προασπίσει τα συμφέροντα και τα δικαιώματα ίσων μεταξύ τους πολιτών, αλλά για να υπηρετήσει την εθνική οικονομία. Γύρω από αυτήν τη διαχρονική σταθερά, διαμορφώνεται και η εθνική συνείδηση. Με αυτόν τον τρόπο η οικονομία από εργαλείο μετατρέπεται σε αξία και αποκτά ταυτοτικά χαρακτηριστικά.

Πιάνοντας το νήμα του μεταναστευτικού από εκεί που το είχαμε αφήσει στην πρώτη εκδήλωση του Κιβωτίου Πολιτισμού στις 21.04.2017 με τον Κώστα Δουζίνα, υπό το πρίσμα της ποικιλόμορφης και δυναμικής διαμόρφωσης των σύγχρονων ταυτοτήτων, συζητήσαμε για τη μονιμοποίηση του φαινομένου της μετανάστευσης και τον καταλυτικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει στη διαμόρφωση της επόμενης μέρας στην ΕΕ.

Τα κοινωνικά στρώματα που περιθωριοποιούνται -μέσα από τις διαδικασίες του παγκόσμιου ανταγωνισμού των οικονομιών, των συνθηκών ελεύθερου εμπορίου, των πολέμων και της ραγδαίας αύξησης του πληθυσμού στις χώρες της Ασίας και της Αφρικής-, μεταναστεύουν μαζικά προς την ΕΕ. Από την άλλη, η κοινωνική και οικονομική υποβάθμιση -εξαιτίας του οικονομικού μοντέλου της παγκοσμιοποίησης- των πρώην μεσοαστικών στρωμάτων στις αναπτυγμένες χώρες, δημιουργεί ή ξυπνά εθνικιστικά αντανακλαστικά. Τα συμπιεσμένα και φοβισμένα αυτά στρώματα ταυτίζονται όλο και περισσότερο με ακροδεξιές, μισαλλόδοξες αντιλήψεις και πολιτικές, που ενοχοποιούν τους μετανάστες και την ΕΕ, για όλα τα κακά που συμβαίνουν, ή που θα συμβούν. Έτσι οι χαμένοι της παγκοσμιοποίησης γίνονται αντί για σύμμαχοι αντίπαλοι και εχθροί με όχημα την εθνική, πολιτισμική και φυλετική διαφορετικότητα.

Η ανάλυση των σύγχρονων αυτών διεργασιών, η βαθιά γνώση της ιστορίας, καθώς και της ψυχοσύνθεσης που αντιπροσωπεύουν οι διαφορετικές κυρίαρχες αντιλήψεις που διαμορφώνουν τις εθνικές ταυτότητες στην Ευρώπη, αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση κατανόησης συμπεριφορών και πολιτικών προσεγγίσεων. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί η ρήση της καγκελαρίου Μέρκελ, ότι όσο ζει δεν πρόκειται να εκδοθεί ευρωπαϊκό ομόλογο, δηλαδή να υπάρξει αλληλεγγύη στα υπερχρεωμένα κράτη; Η οικονομία για τη Γερμανία, με τη στενή της έννοια, αποτελεί υπέρτατη αρχή, κάτω από την οποία δομείται η κυριαρχία της και υποτάσσονται τα πάντα.

Αυτή η αντίληψη έχει ως επακόλουθο και μια άλλη: Έχοντας η οικονομία ανάγκη ένα συναινετικό πλαίσιο προκειμένου να αναπτυχθεί αποστρέφεται την πολιτικοποίηση και τις αντιπαραθέσεις. Χρειάζεται μια «κεντρώα» πραγματιστική, τεχνοκρατική θεώρηση των πραγμάτων. Όλα τα άλλα χαρακτηρίζονται ως παράλογος λαϊκισμός.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο όμως δεν γίνονται κατανοητά, ή αφήνονται στο έλεος της «οικονομίας», οι αντιθέσεις, οι αδικίες και οι ανισότητες που αυτή δημιουργεί. Η ψυχολογία ανασφάλειας γιγαντώνεται και βρίσκει το καταφύγιό της σε μια απατηλή εθνική αγκαλιά, που δε μπορεί να λειτουργήσει όπως τον περασμένο και προπερασμένο αιώνα. Αποτελεί μια Χίμαιρα, μια αυταπάτη, γιατί δε μπορεί να επιλύσει -με τις σημερινές συνθήκες- κανένα πρόβλημα.

Θα τολμήσει η Γερμανία να βαδίσει στο δικό της εθνικό μονοπάτι, εγκαταλείποντας το ευρωπαϊκό εγχείρημα; Οι σχεδιασμοί για την επόμενη μέρα, το σχέδιο της 4^ης βιομηχανικής επανάστασης “Industrie 4.0” δεν περιλαμβάνει τη λέξη Ευρώπη στη δόμησή του. Την περιλαμβάνει όμως ως χώρο εφαρμογής του, σε αντίθεση με τους αντίστοιχους σχεδιασμούς άλλων μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων.

Τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα μπροστά σε όλα αυτά; Να εκπονήσει ένα κοινά συνομολογημένο, συνεκτικό σχέδιο ανασυγκρότησης, δίχως να αγνοούνται οι ταξικές αντιθέσεις, οι διαφορετικές εκδοχές και προσεγγίσεις. Εάν δεν υπάρχει διακριτό σχέδιο, δεν μπορεί να υπάρξει η οποιαδήποτε απάντηση στις προκλήσεις του στενά αλληλένδετου κόσμου που μας περιβάλλει.

Το "Κιβώτιο Πολιτισμού" συμμετέχοντας στους προβληματισμούς της κοινωνίας για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, την επιστροφή των εθνικισμών και το ρόλο της Γερμανίας, οργανώνει εκδήλωση-συζήτηση την Πέμπτη 11 Μαΐου στις 8.30 μ.μ. στο πολύκεντρο νεολαίας του δήμου Ηρακλείου, με ομιλητή τον καθηγητή πανεπιστημίου Κρήτης (τμήμα νεώτερης ιστορίας) Χρήστο Χατζηιωσήφ, με θέμα Η ευρωπαϊκή ενοποίηση, η Γερμανία και η επιστροφή των εθνικισμών".

Συζητώντας για τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης μετά το 1989 αναδεικνύεται ο ρόλος του εθνικισμού, ως εργαλείου τιθάσευσης των κοινωνικών αντιθέσεων, φωτίζονται οι ιστορικές καταβολές των σύγχρονων σχεδίων της Γερμανίας, και ανιχνεύονται οι τρόποι που η Ευρώπη, -μέσω της επιδίωξης της σύγκλισης- αποδέχεται ως φυσική την όξυνση της ανισότητας μεταξύ των κρατών της και στο εσωτερικό κάθε χώρας ξεχωριστά.

 Το "Κιβώτιο Πολιτισμού",  διοργανώνει μία νέα σημαντική εκδήλωση για την κατάσταση στην Ευρώπη και την προοπτική της μετά τις αρνητικές εξελίξεις των τελευταίων χρόνων,  θέμα: "Η Ευρωπαική Ενοποίηση, η Γερμανία και η Επιστροφή των εθνικισμών", με ομιλητή μία εξέχουσα μορφή της Ελληνικής επιστήμης, τον ομότιμο καθηγητή Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, και πρώην διευθυντή του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών του Ιδρύματος Τεχνολογίας και ΄Ερευνας (Ι.Τ.Ε.), Χρήστο Χατζηιωσήφ. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την προσεχή Πέμπτη, 11 Μαίου στο Πολύκεντρο Νεολαίας του Δήμου Ηρακλείου στις 8,30 το βράδυ. 
Ο κ. Χατζηιωσήφ, βαθύς  γνώστης της Ευρωπαικής πραγματικότητας,  των κοινωνικοπολιτικών  και ιστορικών ρευμάτων σκέψης που διαμόρφωσαν την σημερινή αδιέξοδη και διαρκώς μεταβαλλόμενη κατάσταση θα θέσει ερωτήματα και θα επιχειρήσει να δώσει απαντήσεις στην πολυπλοκότητα και στην τεράστια ρευστότητα   που έχει δημιουργηθεί μετά την αναίρεση των θεμελιωδών αρχών που συγκρότησαν το Ευρωπαικό όραμα  για μια Ευρώπη των λαών  με ισόρροπη ανάπτυξη Βορρά - Νότου. Ποιες είναι οι αιτίες των ακροδεξιών κινημάτων στην Ευρώπη που θέτουν ζήτημα κατάργησης της Δημοκρατίας; Γιατί δεν προχώρησε η αποναζιστικοποίηση του κρατικού μηχανισμού της Γερμανίας μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο; Το γεγονός αυτό επηρέασε τη σημερινή Γερμανία και κατά συνέπεια την Γερμανοποιημένη Ευρώπη;  Γιατί δεν εισακούστηκαν οι προτάσεις του φιλοσόφου Χάμπερμας, για κριτική αντιμετώπιση του ιστορικού παρελθόντος της Γερμανίας; Ποιες είναι οι διαφορές του Γερμανικού εθνικισμού από τους εθνικισμούς των άλλων Ευρωπαικών χωρών; Ποιες είναι οι συνέπειες από την προσχώρηση της Ευρωπαικής σοσιαλοδημοκρατίας στην νεοφιλελευθερισμό; Μπορεί να μεταστραφεί η υπάρχουσα κατάσταση; Γιατί η επικράτηση της Γερμανικής εξαγωγικής οικονομίας επέφερε μεγαλύτερη ανισότητα σε βάρος των εργαζομένων στην ενωμένη Γερμανία και πως επηρέασε το εν λόγω γεγονός τους εργαζόμενους στην Ευρώπη; Η επιβολή της Γερμανικής οικονομίας στην Ευρώπη με την ταυτόχρονη στρατιωτική της  ανάδυση, όπως περιγράφονται στην λεγόμενη Λευκή Βίβλο της αμυντικής της πολιτικής το 2011 πως, "Τα γερμανικά συμφέροντα ασφαλείας περιλαμβάνουν το ελεύθερο και ανεμπόδιστο παγκόσμιο εμπόριο, καθώς και την ελεύθερη  πρόσβαση στην ανοικτή θάλασσα και τους φυσικούς πόρους:", θέτουν τεράστια ζητήματα στρατηγικής, διεθνών ισορροπιών, αντιθέσεων με τις άλλες ανταγωνιστικές χώρες  και δημιουργούν εύλογα ερωτήματα για τις χώρες του Ευρωπαικού Νότου και την Ελλάδα. Που οφείλεται η απόπειρα του Χάιντς Ρίχτερ να υποστηρίξει προς αποκατάσταση την υστεροφημία των εισβολέων αλεξιπτωτιστών στην Μάχη της Κρήτης;

 Το γερμανικό σχέδιο για την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση με την κωδική ονομασία  Industrie 4.0. προβλέπει την μεγαλύτερη κυριαρχία στην παγκόσμια οικονομία της Γερμανίας στις ολοκληρωμένες βιομηχανικές εγκαταστάσεις, σε μηχανήματα, αυτοκινητοβιομηχανία κ.λ.π., επιβάλλοντας ταυτόχρονα ένα μοντέλο διαρκούς λιτότητας. Τι σημαίνει για την Ευρωπαική Ένωση και τους λαούς αυτό το μοντέλο κυριαρχίας, ποια τα όρια σύγκρουσης με  Γαλλία και Ιταλία που έχουν άλλο μοντέλο ανάπτυξης;  Πως θα αντιδράσουν οι ΗΠΑ σε μία τέτοια προοπτική παραγωγικής και τεχνολογικής κυριαρχίας με το δικό τους αντίθετο σχέδιο;  Η όξυνση της κρίσης στην Ευρωπαική Ένωση από την Γερμανική οικονομική και δημοσιονομική πολιτική της λιτότητας  που θα οδηγήσει την γηραιά ήπειρο; Ποια είναι η προοπτική της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης και της Ελευθερίας; Οι προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές ποιο ρόλο θα παίξουν στην πολιτική ζυγαριά των εξελίξεων; Ο Χρήστος Χατζηιωσήφ θα  αναλύσει το βάθος των περίπλοκων αλληλοσυνδεόμενων στρατηγικών προβλημάτων. Άλλωστε πρόσφατα εξέδωσε μία συμπυκνωμένη εξαιρετική μελέτη με τίτλο: "Η ευρωπαική ενοποίηση, η Γερμανία και η επιστροφή  των εθνικισμών"από τις εκδόσεις  Βιβλιόραμα, το οποίο διαφωτίζει καίρια αυτές τις πολυσήμαντες πλευρές των προβλημάτων.

Ο ιστότοπος "Κιβώτιο Πολιτισμού", http://kivotiopolitismou.blogspot.gr/, διοργανώνει τη δεύτερη εκδήλωση κύκλου ομιλιών την Τρίτη 02.Μαΐου 2017 στο Πολύκεντρο Νεολαίας του δήμου Ηρακλείου στις 8:30μ.μ., με ομιλήτρια την εικαστικό Ασπασία Παπαδοπεράκη με θέμα:

"Οι φιλοσοφικές ιδέες του Επίκουρου και η έννοια της Αντίστασης στον Ερωτόκριτο". 

Το ποιητικό έργο του Βιτσέντζου Κορνάρου ο "Ερωτόκριτος", από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα της δυτικής λογοτεχνίας, δεν είναι μόνο ένα ερωτικό ποιητικό μυθιστόρημα. Βρίθει φιλοσοφικών στοιχείων και αποτελεί ένα σύνθετο έργο κοινωνικού και ανθρωπιστικού στοχασμού σε όλα τα επίπεδα της ανθρώπινης δημιουργίας.

Η Ασπασία Παπαδοπεράκη, με τη βαθιά καλλιτεχνική ενόρασή της και τη μελέτη της πάνω στο έργο του "Ερωτόκριτου", αποδεικνύει μαι άγνωστη θεμελιώδη φιλοσοφική πλευρά του: Την ύπαρξη ιδεών του Επίκουρου, αλλά και την ενσωμάτωση με διαχρονικά μηνύματα της έννοιας της αντίστασης κατά των κατακτητών, με αφετηρία τις επαναστάσεις των κρητικών κατά των Ενετών.

Η εν λόγω ρηξικέλευθη ανάλυση της πολύπλευρης δημιουργού, ανοίγει νέους δρόμους στην ανάγνωση του ποιητικού αυτού αριστουργήματος και αναδεικνύει άγνωστες πλευρές του... 

Σας περιμένουμε σε μια πραγματικά αξιόλογη εκδήλωση εμπλουτισμού των πνευματικών οριζόντων και της αισθητικής μας αντίληψης.

Το «Κιβώτιο Πολιτισμού» συναντά τον Κώστα Δουζίνα

Ήταν μια δύσκολη ημέρα η 21η Απριλίου 2017, -πεντηκοστή επέτειος από το πραξικόπημα της χούντας και με πλήθος εκδηλώσεων στο Ηράκλειο- για μια τέτοια απαιτητική εκδήλωση, όπως ήταν αυτή του «Κιβωτίου Πολιτισμού», με τον Κώστα Δουζίνα.  Απαιτητική τόσο στη διοργάνωσή της, όσο και στην ουσία του περιεχομένου της, επειδή προϋπόθετε διαρκή νοητική εγρήγορση από το κοινό, καθώς και την επίγνωση της αμφισβήτησης των βεβαιοτήτων, που τρέφουν το φαντασιακό του καθενός. 

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο πολύκεντρο νεολαίας του δήμου Ηρακλείου και είχε τον τίτλο: «Το τέλος της Ευρώπης; Τραμπ και μεταναστευτικές ροές. Δημοκρατία»

Η πρώτη αυτή ανοικτή εκδήλωση του «Κιβωτίου Πολιτισμού» οριοθετεί και την παραπέρα πορεία: «Για να κυλήσει το νερό της πηγής και της βροχής, χρειάζεται ελεύθερος χώρος, χρειάζεται τα εμπόδια στη διάβα του να πέφτουν, αλλά συγχρόνως απαιτείται ένα αυλάκι ή μια κοίτη, για να πάρει κατεύθυνση και να ποτίσει τις άνυδρες γαίες»…

Ήταν μια εκδήλωση που «άνοιγε» τα μυαλά και αποκάλυπτε νέους δρόμους σκέψης, γιατί εκτυλίσσονταν συνειδητά στον παρόντα ζωντανό ιστορικό χρόνο και όχι σε κάτι απόκοσμο, όχι πάνω σε ένα τεχνητό δημιούργημα με προκαθορισμένη μορφή και έκβαση. Αυτό έθετε τους συμμετέχοντες μπροστά σε προκλήσεις επανεκτίμησης πολλών ζητημάτων σε πολλαπλά επίπεδα (φιλοσοφίας, πολιτικής στάσης, θεωρίας και πράξης). Τα ερωτήματα και τα ερεθίσματα που τέθηκαν, βοήθησαν στην κατεύθυνση ενός δημιουργικού, απελευθερωτικού αναστοχασμού. Οι ενεργητικά συμμετέχοντες κοινωνοί, (πάνω από 200 άτομα), δεν ήθελαν να τελειώσει ο εποικοδομητικός και πολυεπίπεδος διάλογος, ακόμα και μετά από 3,5 ώρες!

Η ομιλία του Κώστα Δουζίνα, ήρθε σε μια περίοδο «στεγνή» και «άγονη». Μια εποχή του στυγνού τεχνοκρατικού «ρεαλισμού», απαλλαγμένη από ουτοπίες, σχεδόν ακίνητη, όπου οι άνθρωποι παρακολουθούν τις δυνάμεις της αγοράς να μεταλλάσουν τη φύση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτισμικών σχέσεων. Εδώ και τρεις δεκαετίες περίπου, επιχειρείται να ξαναγραφτεί, ή να ξαναεφευρεθεί η ιστορία, με τη μέθοδο της πολτοποίησης στο μπλέντερ της μεταδημοκρατίας, διαμορφώνοντας μια κατάσταση περιορισμένων προσδοκιών για την πλειοψηφία των ανθρώπων. 

Όλοι εμείς, καλούμαστε στην εξέλιξη αυτής της διαδικασίας από τις κυρίαρχες δυνάμεις, όχι μόνο να αποδεχτούμε τον οικονομικό και πολιτισμικό ολοκληρωτισμό του μεταμοντέρνου, αλλά και να συναινέσουμε αυτόβουλα στον ευνουχισμό των ελευθεριών και των δημοκρατικών μας δικαιωμάτων. Αυτόβουλα να παραιτηθούμε από τη διεκδίκηση εναλλακτικών δρόμων, αποδεχόμενοι την ορθότητα ενός ετεροκαθορισμένου στάτους κβο.

• Ο ΧΩΡΟΣ ΜΑΣ Η ΕΥΡΩΠΗ

Ο Κώστας Δουζίνας, -πανεπιστημιακός με πλατιά αναγνώριση, με ευρύτητα πνεύματος, διεισδυτικός και αναλυτικός, ένας διανοούμενος πολιτικά ενεργός, ενταγμένος και «χρωματισμένος», όχι ένας ακόμα «αόρατος», αλλά ένας  μαχόμενος πολιτικός φιλόσοφος-, ανάλυσε και ανάδειξε την πολυπλοκότητα των γεγονότων που βιώνουμε σήμερα, θέτοντας τα σωστά ερωτήματα για την κατανόησή τους, τόσο όσον αφορά στις αιτίες, όσο και στα αποτελέσματά τους στη διαμόρφωση των συνειδήσεων, με βάση την ιστορική διαδρομή εξέλιξης της Ευρώπης.

 Οι τρείς ομόκεντροι κύκλοι που σηματοδοτούν την εξέλιξη της Ευρώπης, (Αναγέννηση τον 15^οαιώνα, εμφύλιοι πόλεμοι της Ευρώπης τον 20^ο αιώνα και στο τέλος, το κομβικό 1989 με τη διάλυση του γραφειοκρατικού οικοδομήματος του «υπαρκτού», που συνδέθηκε με το λεγόμενο τέλος της ιστορίας και την απαρχή της μεταδημοκρατίας), οφείλουν να γίνουν κτήμα και οδηγός της πολιτικής και φιλοσοφικής σκέψης του καθενός. 

Στις μέρες μας η Ευρώπη «επαρχιοποιείται», διαμορφώνεται σε ένα «ακρωτήρι στην άκρη της Ασίας», που προσπαθεί  να περιχαρακωθεί και να προστατευτεί από τον παλιό εαυτό της, αυτόν της αναγέννησης και των κινητήριων προοδευτικών ιδεών του 19^ου και 20^ου αιώνα.

Στην εποχή της μεταδημοκρατίας, της διακυβέρνησης των τεχνοκρατών και της συνταγματοποίησης του κυρίαρχου οικονομικού μοντέλου, η Λέσβος και η Λαμπεντούζα, αποτελούν τα τελευταία αποθέματα των αξιών Ευρώπης, αλλά ταυτόχρονα και τους δραματικούς μάρτυρες των αρνήσεων και της διαπόμπευσής τους.

Η σταδιακή κυριαρχία στερεοτύπων και προτύπων που εδράζονται στη μισαλλοδοξία, -επιπρόσθετα, η ψυχαναλυτική πλευρά συμπεριφορών που βρίσκουν την αιτιολογία τους  στην «κλοπή της απόλαυσης» και διαμορφώνουν σε αρκετά μεγάλο βαθμό την ψυχοσύνθεση και τους χαρακτήρες στον  τιμωρητικό προτεσταντισμό-, δημιουργεί ένα διάκοσμο που μας καθιστά σήμερα μάρτυρες της αντίστροφης μέτρησης για την Ευρώπη και τα ουμανιστικά ιδεώδη της. 

Ολοένα και περισσότερο εμπεδώνεται η αντίληψη της πλήρους επικράτησης των παγκοσμιοποιημένων αγορών. Αυτό δημιουργεί φοβικά αντανακλαστικά περιχαράκωσης και εχθρότητας απέναντι στο διαφορετικό. Κατά μια άποψη, η ΕΕ σήμερα θυμίζει ολοένα και περισσότερο  το πρώην «Ανατολικό Μπλοκ» λίγα χρόνια πριν την κατάρρευσή του. Βιώνουμε μια κρίση «ala Gramci», η οποία διαμορφώνει μια κατάσταση βίαιης οπισθοδρόμησης. 

Προφανώς, -και για να έλθουμε στο βασικό θέμα της συζήτησης-, μια Ευρώπη όπου οι κανόνες έχουν αντικαταστήσει τις αξίες, ή μάλλον στην οποία οι αντιδημοκρατικά επιβαλλόμενοι κανόνες λειτουργούν ως υπέρτατες αξίες, δεν έχει νόημα, αξία και μέλλον για τους πολλούς.  

Η Ευρώπη που θέλουμε δεν υπάρχει. Είναι όμως ανιχνεύσιμη και διεκδικήσιμη και η έκβαση της πάλης αυτής είναι κρίσιμη για την κατεύθυνση της εξελικτικής πορείας του κόσμου που ζούμε σήμερα στην ολότητά του. 

Οι εναλλακτικές σε όλα αυτά δε μπορούν να επιβληθούν από τα πάνω.  Μπορούν να εμπνευστούν, να διαμορφωθούν και να εφαρμοστούν μόνο από τα κάτω, ξεκινώντας ο καθένας από τον εαυτό του και τον περίγυρό του και πηγαίνοντας από τις επιμέρους συλλογικότητες στο όλον σύνολο, που στο ελάχιστο το ορίζουμε σήμερα ως Ευρώπη. 

Στη διαδικασία αυτή το επιμέρους σύνολο Ελλάδα, συνιστά ακόμα, σε πείσμα των καιρών, μια θετική ταυτότητα, στην οποία κυριαρχεί το ελληνικό ήθος, το οποίο δομείται στη βάση της Φιλίας, του Φιλότιμου και της Φιλοξενίας…

Το «Κιβώτιο Πολιτισμού» θεωρεί, ότι ο πολιτισμός και η γνώση αποτελούν βασικούς παράγοντες χειραφέτησης, διαμόρφωσης αντιλήψεων και συνειδήσεων άρα και της κατεύθυνσης της εξελικτικής μας πορείας.  Αντιλαμβανόμαστε ως εκ τούτου τον πολιτισμό, ως ένα πολύ σημαντικό πολιτικό διακύβευμα, άρρηκτα συνδεδεμένο με τα επίδικα της εποχής που ζούμε.

                           

   Μία εξαιρετικά σημαντική και επίκαιρη εκδήλωση πραγματοποιεί, το << Κιβώτιο του Πολιτισμού>>,  με θέμα: << Το τέλος της Ευρώπης; Ο Τραμπ και οι μεταναστευτικές ροές. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ >>, με ομιλητή τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και καθηγητή Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, Κώστα  Δουζίνα, στις 21 Απριλίου ημέρα Παρασκευή στην αίθουσα Ανδρόγεω στις 8,30 το βράδυ.

   Ο Κώστας Δουζίνας , στοχαστής διεθνούς εμβέλειας με  καθολική παιδεία για τον άνθρωπο και τα πολιτικά τεκταινόμενα στον πλανήτη   θα αναλύσει  τα εκρηκτικά προβλήματα της  Ευρώπης  σε μια περίοδο ραγδαίων και απρόβλεπτων μεταβολών.     

   Η ημερομηνία 21 Απριλίου, επέτειος της κατάλυσης της Ελληνικής Δημοκρατίας από τις στρατιωτικές δυνάμεις της χούντας, είναι ημέρα μνήμης και κριτικού επαναστοχασμού για την πορεία της χώρας μας και την Δημοκρατία.  

   Οι Ευρωπαικές αξίες και τα οράματα για μια Ευρώπη των λαών, έχουν ηττηθεί από τις δυνάμεις της αγοράς και της τεχνοκρατίας. Θα προχωρήσουν οι ενοποιητικές διαδικασίες της Ευρώπης στην βάση του αρχικού οράματος;  Τι θα πράξουν οι χώρες της Δύσης με τον αναδυόμενο εθνικισμό και την άνοδο των ακροδεξιών κινημάτων;                 

   Όλα φαίνεται  να είναι ανοιχτά σε μια ανατροφοδοτούμενη ρευστότητα. Από την άλλη πλευρά το ζήτημα της μετανάστευσης και της προσφυγιάς, είναι  μείζον πολιτικό πρόβλημα για τα επόμενα χρόνια. Τι θα πράξουν οι χώρες της Δύσης για ένα θέμα Πολιτικού Ανθρωπισμού που αφορά την υπόσταση της Δημοκρατίας και την ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων; Ο απρόβλεπτος πρόεδρος  των ΗΠΑ, Τραμπ, τι θα πράξει για το σύνολο των γεωπολιτικών ζητημάτων, την Δημοκρατία, την Ευρώπη, και το Μεταναστευτικό που αποκτά εκρηκτικές διαστάσεις; Καίρια ερωτήματα στα οποία ο  πολιτικό φιλόσοφος και καθολικός στοχαστής, Κώστας Δουζίνας θα ανιχνεύσει απαντήσεις και θα θέσει νέα ερωτήματα.

Σύντομο Βιογραφικό Κώστα  Δουζίνα

Ο Κώστας Δουζίνας είναι Βουλευτής στην περιφέρεια Α’ Πειραιώς και Πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικής Πολιτικής της Βουλής. Είναι καθηγητής της Νομικής και Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Κολλέγιο Birkbeck του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, Διευθυντής του Ινστιτούτου του  Birkbeck στις Ανθρωπιστικές Επιστήμες (Birkbeck Institute for the Humanities).  Ο Δουζίνας πήρε Μάστερ και Διδακτορικό από το London School of Economics. Με την ολοκλήρωση των σπουδών του δίδαξε σε πολλά Πανεπιστήμια μεταξύ των οποίων Middlesex, Lancaster, Πράγας, Αθηνών, Πεκίνου, Princeton, Ρίο ντε Τζανειρο, Πρετόριας και Σύντνευ. Eίναι επισκέπτης καθηγητής στο PUC Rio de Janeiro και στο Ινστιτούτο Κοινωνικής Δικαιοσύνης στο Sydney της Αυστραλίας. Είναι ιδρυτικό μέλος των Νομικών Σχολών του Birkbeck και του Πανεπιστημίου Κύπρου και της θεωρητικής σχολής των Κριτικών Νομικών Σπουδών (Critical Legal Studies). Εχει διατελέσει πρόεδρος της Νομικής Σχολής, Κοσμήτορας και αντιπρύτανης του Κολλεγίου Birkbeck του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Είναι διευθύνων εκδότης του περιοδικού Law and Critique και διευθυντής του εκδοτικού οίκου Birkbeck Law Press. 

Ο Κώστας Δουζίνας έχει δημοσιεύσει πάνω από 15 βιβλία σε θέματα νομικής και πολιτικής φιλοσοφίας, συνταγματικού δικαίου, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αισθητικής και κριτικής θεωρίας. Το πρόσφαραβιβλία στα Αγγλικά είναι τα Philosophy and Resistance in the Crisis (2014) Syriza in Power: Reflections of an Accidental Politician (2017). Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε 12 γλώσσες και έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις. Οι  ελληνικές εκδόσεις των βιβλίων του περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων: Συνταγματισμός και Κριτική Θεωρία, Ο Λόγος του Νόμου,  Νόμος και Aισθητική, Το Τέλος των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Αντίσταση και Φιλοσοφία στην Κρίση, Ριζοσπαστική Πολιτική και Νομική Φιλοσοφία. Το έργο του έχει τιμηθεί με πολλές διεθνείς διακρίσεις και τα βιβλία του εχουν μεταφραστεί σε 12 γλώσσες. Γράφει στην εφημερίδα Guardian και άλλες Ευρωπαικές εφημερίδες και ιστοσελίδες, έχει μόνιμη στήλη στην Εφημερίδα Συντακτών (Πολιτικά και Φιλοσοφικά Επίκαιρα http://www.efsyn.gr/themata/politika-epikaira) και είναι μέλος της Εθνικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.