Το «Κιβώτιο Πολιτισμού» συναντά τον Κώστα Δουζίνα
Ήταν μια δύσκολη ημέρα η 21η Απριλίου 2017, -πεντηκοστή επέτειος από το πραξικόπημα της χούντας και με πλήθος εκδηλώσεων στο Ηράκλειο- για μια τέτοια απαιτητική εκδήλωση, όπως ήταν αυτή του «Κιβωτίου Πολιτισμού», με τον Κώστα Δουζίνα. Απαιτητική τόσο στη διοργάνωσή της, όσο και στην ουσία του περιεχομένου της, επειδή προϋπόθετε διαρκή νοητική εγρήγορση από το κοινό, καθώς και την επίγνωση της αμφισβήτησης των βεβαιοτήτων, που τρέφουν το φαντασιακό του καθενός.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο πολύκεντρο νεολαίας του δήμου Ηρακλείου και είχε τον τίτλο: «Το τέλος της Ευρώπης; Τραμπ και μεταναστευτικές ροές. Δημοκρατία»
Η πρώτη αυτή ανοικτή εκδήλωση του «Κιβωτίου Πολιτισμού» οριοθετεί και την παραπέρα πορεία: «Για να κυλήσει το νερό της πηγής και της βροχής, χρειάζεται ελεύθερος χώρος, χρειάζεται τα εμπόδια στη διάβα του να πέφτουν, αλλά συγχρόνως απαιτείται ένα αυλάκι ή μια κοίτη, για να πάρει κατεύθυνση και να ποτίσει τις άνυδρες γαίες»…
Ήταν μια εκδήλωση που «άνοιγε» τα μυαλά και αποκάλυπτε νέους δρόμους σκέψης, γιατί εκτυλίσσονταν συνειδητά στον παρόντα ζωντανό ιστορικό χρόνο και όχι σε κάτι απόκοσμο, όχι πάνω σε ένα τεχνητό δημιούργημα με προκαθορισμένη μορφή και έκβαση. Αυτό έθετε τους συμμετέχοντες μπροστά σε προκλήσεις επανεκτίμησης πολλών ζητημάτων σε πολλαπλά επίπεδα (φιλοσοφίας, πολιτικής στάσης, θεωρίας και πράξης). Τα ερωτήματα και τα ερεθίσματα που τέθηκαν, βοήθησαν στην κατεύθυνση ενός δημιουργικού, απελευθερωτικού αναστοχασμού. Οι ενεργητικά συμμετέχοντες κοινωνοί, (πάνω από 200 άτομα), δεν ήθελαν να τελειώσει ο εποικοδομητικός και πολυεπίπεδος διάλογος, ακόμα και μετά από 3,5 ώρες!
Η ομιλία του Κώστα Δουζίνα, ήρθε σε μια περίοδο «στεγνή» και «άγονη». Μια εποχή του στυγνού τεχνοκρατικού «ρεαλισμού», απαλλαγμένη από ουτοπίες, σχεδόν ακίνητη, όπου οι άνθρωποι παρακολουθούν τις δυνάμεις της αγοράς να μεταλλάσουν τη φύση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτισμικών σχέσεων. Εδώ και τρεις δεκαετίες περίπου, επιχειρείται να ξαναγραφτεί, ή να ξαναεφευρεθεί η ιστορία, με τη μέθοδο της πολτοποίησης στο μπλέντερ της μεταδημοκρατίας, διαμορφώνοντας μια κατάσταση περιορισμένων προσδοκιών για την πλειοψηφία των ανθρώπων.
Όλοι εμείς, καλούμαστε στην εξέλιξη αυτής της διαδικασίας από τις κυρίαρχες δυνάμεις, όχι μόνο να αποδεχτούμε τον οικονομικό και πολιτισμικό ολοκληρωτισμό του μεταμοντέρνου, αλλά και να συναινέσουμε αυτόβουλα στον ευνουχισμό των ελευθεριών και των δημοκρατικών μας δικαιωμάτων. Αυτόβουλα να παραιτηθούμε από τη διεκδίκηση εναλλακτικών δρόμων, αποδεχόμενοι την ορθότητα ενός ετεροκαθορισμένου στάτους κβο.
- Ο ΧΩΡΟΣ ΜΑΣ Η ΕΥΡΩΠΗ
Ο Κώστας Δουζίνας, -πανεπιστημιακός με πλατιά αναγνώριση, με ευρύτητα πνεύματος, διεισδυτικός και αναλυτικός, ένας διανοούμενος πολιτικά ενεργός, ενταγμένος και «χρωματισμένος», όχι ένας ακόμα «αόρατος», αλλά ένας μαχόμενος πολιτικός φιλόσοφος-, ανάλυσε και ανάδειξε την πολυπλοκότητα των γεγονότων που βιώνουμε σήμερα, θέτοντας τα σωστά ερωτήματα για την κατανόησή τους, τόσο όσον αφορά στις αιτίες, όσο και στα αποτελέσματά τους στη διαμόρφωση των συνειδήσεων, με βάση την ιστορική διαδρομή εξέλιξης της Ευρώπης.
Οι τρείς ομόκεντροι κύκλοι που σηματοδοτούν την εξέλιξη της Ευρώπης, (Αναγέννηση τον 15οαιώνα, εμφύλιοι πόλεμοι της Ευρώπης τον 20ο αιώνα και στο τέλος, το κομβικό 1989 με τη διάλυση του γραφειοκρατικού οικοδομήματος του «υπαρκτού», που συνδέθηκε με το λεγόμενο τέλος της ιστορίας και την απαρχή της μεταδημοκρατίας), οφείλουν να γίνουν κτήμα και οδηγός της πολιτικής και φιλοσοφικής σκέψης του καθενός.
Στις μέρες μας η Ευρώπη «επαρχιοποιείται», διαμορφώνεται σε ένα «ακρωτήρι στην άκρη της Ασίας», που προσπαθεί να περιχαρακωθεί και να προστατευτεί από τον παλιό εαυτό της, αυτόν της αναγέννησης και των κινητήριων προοδευτικών ιδεών του 19ου και 20ου αιώνα.
Στην εποχή της μεταδημοκρατίας, της διακυβέρνησης των τεχνοκρατών και της συνταγματοποίησης του κυρίαρχου οικονομικού μοντέλου, η Λέσβος και η Λαμπεντούζα, αποτελούν τα τελευταία αποθέματα των αξιών Ευρώπης, αλλά ταυτόχρονα και τους δραματικούς μάρτυρες των αρνήσεων και της διαπόμπευσής τους.
Η σταδιακή κυριαρχία στερεοτύπων και προτύπων που εδράζονται στη μισαλλοδοξία, -επιπρόσθετα, η ψυχαναλυτική πλευρά συμπεριφορών που βρίσκουν την αιτιολογία τους στην «κλοπή της απόλαυσης» και διαμορφώνουν σε αρκετά μεγάλο βαθμό την ψυχοσύνθεση και τους χαρακτήρες στον τιμωρητικό προτεσταντισμό-, δημιουργεί ένα διάκοσμο που μας καθιστά σήμερα μάρτυρες της αντίστροφης μέτρησης για την Ευρώπη και τα ουμανιστικά ιδεώδη της.
Ολοένα και περισσότερο εμπεδώνεται η αντίληψη της πλήρους επικράτησης των παγκοσμιοποιημένων αγορών. Αυτό δημιουργεί φοβικά αντανακλαστικά περιχαράκωσης και εχθρότητας απέναντι στο διαφορετικό. Κατά μια άποψη, η ΕΕ σήμερα θυμίζει ολοένα και περισσότερο το πρώην «Ανατολικό Μπλοκ» λίγα χρόνια πριν την κατάρρευσή του. Βιώνουμε μια κρίση «ala Gramci», η οποία διαμορφώνει μια κατάσταση βίαιης οπισθοδρόμησης.
Προφανώς, -και για να έλθουμε στο βασικό θέμα της συζήτησης-, μια Ευρώπη όπου οι κανόνες έχουν αντικαταστήσει τις αξίες, ή μάλλον στην οποία οι αντιδημοκρατικά επιβαλλόμενοι κανόνες λειτουργούν ως υπέρτατες αξίες, δεν έχει νόημα, αξία και μέλλον για τους πολλούς.
Η Ευρώπη που θέλουμε δεν υπάρχει. Είναι όμως ανιχνεύσιμη και διεκδικήσιμη και η έκβαση της πάλης αυτής είναι κρίσιμη για την κατεύθυνση της εξελικτικής πορείας του κόσμου που ζούμε σήμερα στην ολότητά του.
Οι εναλλακτικές σε όλα αυτά δε μπορούν να επιβληθούν από τα πάνω. Μπορούν να εμπνευστούν, να διαμορφωθούν και να εφαρμοστούν μόνο από τα κάτω, ξεκινώντας ο καθένας από τον εαυτό του και τον περίγυρό του και πηγαίνοντας από τις επιμέρους συλλογικότητες στο όλον σύνολο, που στο ελάχιστο το ορίζουμε σήμερα ως Ευρώπη.
Στη διαδικασία αυτή το επιμέρους σύνολο Ελλάδα, συνιστά ακόμα, σε πείσμα των καιρών, μια θετική ταυτότητα, στην οποία κυριαρχεί το ελληνικό ήθος, το οποίο δομείται στη βάση της Φιλίας, του Φιλότιμου και της Φιλοξενίας…
Το «Κιβώτιο Πολιτισμού» θεωρεί, ότι ο πολιτισμός και η γνώση αποτελούν βασικούς παράγοντες χειραφέτησης, διαμόρφωσης αντιλήψεων και συνειδήσεων άρα και της κατεύθυνσης της εξελικτικής μας πορείας. Αντιλαμβανόμαστε ως εκ τούτου τον πολιτισμό, ως ένα πολύ σημαντικό πολιτικό διακύβευμα, άρρηκτα συνδεδεμένο με τα επίδικα της εποχής που ζούμε.
Μία εξαιρετικά σημαντική και επίκαιρη εκδήλωση πραγματοποιεί, το << Κιβώτιο του Πολιτισμού>>, με θέμα: << Το τέλος της Ευρώπης; Ο Τραμπ και οι μεταναστευτικές ροές. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ >>, με ομιλητή τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και καθηγητή Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, Κώστα Δουζίνα, στις 21 Απριλίου ημέρα Παρασκευή στην αίθουσα Ανδρόγεω στις 8,30 το βράδυ.
Ο Κώστας Δουζίνας , στοχαστής διεθνούς εμβέλειας με καθολική παιδεία για τον άνθρωπο και τα πολιτικά τεκταινόμενα στον πλανήτη θα αναλύσει τα εκρηκτικά προβλήματα της Ευρώπης σε μια περίοδο ραγδαίων και απρόβλεπτων μεταβολών.
Η ημερομηνία 21 Απριλίου, επέτειος της κατάλυσης της Ελληνικής Δημοκρατίας από τις στρατιωτικές δυνάμεις της χούντας, είναι ημέρα μνήμης και κριτικού επαναστοχασμού για την πορεία της χώρας μας και την Δημοκρατία.
Οι Ευρωπαικές αξίες και τα οράματα για μια Ευρώπη των λαών, έχουν ηττηθεί από τις δυνάμεις της αγοράς και της τεχνοκρατίας. Θα προχωρήσουν οι ενοποιητικές διαδικασίες της Ευρώπης στην βάση του αρχικού οράματος; Τι θα πράξουν οι χώρες της Δύσης με τον αναδυόμενο εθνικισμό και την άνοδο των ακροδεξιών κινημάτων;
Όλα φαίνεται να είναι ανοιχτά σε μια ανατροφοδοτούμενη ρευστότητα. Από την άλλη πλευρά το ζήτημα της μετανάστευσης και της προσφυγιάς, είναι μείζον πολιτικό πρόβλημα για τα επόμενα χρόνια. Τι θα πράξουν οι χώρες της Δύσης για ένα θέμα Πολιτικού Ανθρωπισμού που αφορά την υπόσταση της Δημοκρατίας και την ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων; Ο απρόβλεπτος πρόεδρος των ΗΠΑ, Τραμπ, τι θα πράξει για το σύνολο των γεωπολιτικών ζητημάτων, την Δημοκρατία, την Ευρώπη, και το Μεταναστευτικό που αποκτά εκρηκτικές διαστάσεις; Καίρια ερωτήματα στα οποία ο πολιτικό φιλόσοφος και καθολικός στοχαστής, Κώστας Δουζίνας θα ανιχνεύσει απαντήσεις και θα θέσει νέα ερωτήματα.
Σύντομο Βιογραφικό Κώστα Δουζίνα
Ο Κώστας Δουζίνας είναι Βουλευτής στην περιφέρεια Α’ Πειραιώς και Πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικής Πολιτικής της Βουλής. Είναι καθηγητής της Νομικής και Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Κολλέγιο Birkbeck του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, Διευθυντής του Ινστιτούτου του Birkbeck στις Ανθρωπιστικές Επιστήμες (Birkbeck Institute for the Humanities). Ο Δουζίνας πήρε Μάστερ και Διδακτορικό από το London School of Economics. Με την ολοκλήρωση των σπουδών του δίδαξε σε πολλά Πανεπιστήμια μεταξύ των οποίων Middlesex, Lancaster, Πράγας, Αθηνών, Πεκίνου, Princeton, Ρίο ντε Τζανειρο, Πρετόριας και Σύντνευ. Eίναι επισκέπτης καθηγητής στο PUC Rio de Janeiro και στο Ινστιτούτο Κοινωνικής Δικαιοσύνης στο Sydney της Αυστραλίας. Είναι ιδρυτικό μέλος των Νομικών Σχολών του Birkbeck και του Πανεπιστημίου Κύπρου και της θεωρητικής σχολής των Κριτικών Νομικών Σπουδών (Critical Legal Studies). Εχει διατελέσει πρόεδρος της Νομικής Σχολής, Κοσμήτορας και αντιπρύτανης του Κολλεγίου Birkbeck του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Είναι διευθύνων εκδότης του περιοδικού Law and Critique και διευθυντής του εκδοτικού οίκου Birkbeck Law Press.
Ο Κώστας Δουζίνας έχει δημοσιεύσει πάνω από 15 βιβλία σε θέματα νομικής και πολιτικής φιλοσοφίας, συνταγματικού δικαίου, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αισθητικής και κριτικής θεωρίας. Το πρόσφαραβιβλία στα Αγγλικά είναι τα Philosophy and Resistance in the Crisis (2014) Syriza in Power: Reflections of an Accidental Politician (2017). Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε 12 γλώσσες και έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις. Οι ελληνικές εκδόσεις των βιβλίων του περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων: Συνταγματισμός και Κριτική Θεωρία, Ο Λόγος του Νόμου, Νόμος και Aισθητική, Το Τέλος των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Αντίσταση και Φιλοσοφία στην Κρίση, Ριζοσπαστική Πολιτική και Νομική Φιλοσοφία. Το έργο του έχει τιμηθεί με πολλές διεθνείς διακρίσεις και τα βιβλία του εχουν μεταφραστεί σε 12 γλώσσες. Γράφει στην εφημερίδα Guardian και άλλες Ευρωπαικές εφημερίδες και ιστοσελίδες, έχει μόνιμη στήλη στην Εφημερίδα Συντακτών (Πολιτικά και Φιλοσοφικά Επίκαιρα http://www.efsyn.gr/themata/politika-epikaira) και είναι μέλος της Εθνικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου